Ó, an chuimhne ar an croí, nó an seolaí na filíochta grá Pushkin

Is bheatha dhaonna cosúil le Spark: bhrúchtaítear.Folaíonn ar feadh nóiméad - agus chuaigh sé amach. Ach uaireanta sa saol seo daoine teacht a leanann Shine thar na céadta bliain solais. Is A. S. Pushkin ar cheann acu.

Ina theannta sin, ar a dtugtar Pushkin an ghrian na filíochta Rúise - go deimhin ina liricí, sé cur síos ar an cosán is mó, móitífeanna agus íomhánna, a fhorbraítear sin in obair na hionadaithe is fearr ar ár litríocht. Agus buíochas le Pushkin nach chuaigh i oblivion, ní raibh dearmad i gcuid mhaith de a chairde - lena raibh sé cairde, cumarsáid a dhéanamh, a chuir litreacha nó dánta tiomnaithe. Ach is é ár lucht comhaimsire de Alexander spéis ar leith - na faighteoirí na filíochta grá Pushkin.

Ag titim i ngrá - an staid nádúrtha an anam an duine. Agus an níos mó tá sé ina ngné dhílis den pearsantacht cruthaitheach. Grá - ann féin tuiscint ar álainn, geal, bunaidh. Is - ina fhoinse mothúcháin láidre, paisean domhain, impulse cruthaitheach ard. Toisc go raibh Pushkin cinnte go daingean - ní cosúil nach féidir leis an croí, go háirithe an fhile croí.

Cé go bhfuil siad - an fearr leat bean Pushkin? Cheist seo a fhreagairt, théann muid ar thuras spreagúil tríd a shaol.

Pushkin, grá lyrics - Is iad na focail Comhchiallaigh. Bhí mórán chomh amorous agus ardent mar a bhí sé. Leis an díograis chéanna agus fervor, go leor ó chroí d'fhéadfadh file admire ag na mban álainn agus arís eile, go bhfaca iad idéalach aeistéitiúil príomha ard, áilleacht seachtrach, áilleacht istigh soulful.

An chéad fíor flickering íomhá baineann i véarsa déag Alexander óga - Katenka Bakunina. Bhí sí fiche, bhí sí ina maid onóra don Empress, loves sé liathróidí agus damhsaí wonderfully. Breathnaíonn sé an-deas, le campa maith, solas, ag eitilt gait. Tá sé ag caint le cairde ach go nádúrtha, gan affectation agus pictiúir, mar sin tóir orthu i measc na mban óg tuata. Agus é seo captivated go háirithe Pushkin íogair le haon bréige agus ní tolerating air.

An tsraith iomlán de dhánta - Fiche dhá dhán, a tháinig chun bheith ina chineál an chiclipéid an ghrá chéad, lena nuances agus shades de mhothúcháin uile - tiomnaithe Pushkin Bakunin. Agus na blianta fada ina dhiaidh sin, macallaí an solas is féidir leis an díograis Platonic a bheith le feiceáil ina liricí, chomh maith le hainmneacha mná eile cheana ar. Agus an chuid is chéad ghrá, ní bheidh sé a mheabhrú go díreach le "Tears adh de anguish."

Agus i adolescence luath, agus sna blianta de fhile aibíochta intuitively agus go cruinn i ngrá nach bhfuil ach sa dhochoiscthe ag baint leis, achomharc baininscneach seachtracha a gcuid cinn a roghnaíodh - mheall sé nádúr urghnách, endowed le aigne géar, tuiscint fonn ar an saol. Is dócha mar gheall ar na faighteoirí na filíochta grá Pushkin, cibé acu Avdotya Istomin cheiliúradh ballerina Rúisis, mhol sé iad "eitilt Hulk" "Eugene Onegin", nó Anna Kern, a tháinig, a bhuíochas leis an fhile, do léitheoirí go léir sa todhchaí personification de "áilleacht genius íon" Madonna Natalia Goncharova - evoke siad ar fad i dúinn awe spioradálta speisialta, meas ó chroí a ghabháil agus admiration.

Fíor grá - Is breá gan teorainneacha ama agus spáis. Cruthaíonn sé seo an díograis paiseanta ar an óg Alexandra Evdokiey Ivanovnoy Golitsynoy, a lucht dtugtar fonnmhar banphrionsa. Rugadh Golitsyn fiche bliain roimhe sin, mar sin, ní raibh cosc a chur ar Pushkin a privorozhonnym literally é. Bhí a salon liteartha ar cheann de na háiteanna is fearr leat do na is iontach, na daoine is cliste ar an t-am. An máistreás ar a intinn bríomhar difriúil, oideachas den scoth, an cumas a rá focal díreach Apt. I gcás mar sin ní raibh sé ach bean a fheictear, ach freisin le cara, maité Soul, a chaith sé le smaointe cruthaitheacha. Agus tá sé níos mó ná grá ... Agus mar sin ardent fear óg, i gcónaí mar luach absalóideach saoirse chun chant, ní raibh eagla a ligean isteach é: ". Saoirse caillte go deo, croí, grá ngéibheann"

Blianta an naisc ó dheas den fhile Aibhsíodh dhá phríomh lyrical - Amalia Riznich agus Elizabeth Vorontsova. An bheirt bhan grá Pushkin fiú go leor a bheith ar a muses. Amalia - geal, féileacán coimhthíocha, mar sin murab ionann agus na mná áille languid, chained de theorainneacha cuibheas. Ní raibh sí eagla a bheith í féin, eccentric, beagán eccentric, go fonnmhar ag iarraidh gach rud sa saol chun taithí - nach bhfuil sé fada ó aois na beauties! Joyous, cur thar maoil fuinnimh, sonraí néal a rinne sé beagnach dhochoiscthe ag baint leis do na bhfear hearts, fiú amháin an chuid is mó sofaisticiúla. Agus cad atá le rá mar gheall ar an file, ag eitilt mar a bheadh moth leis an lasair, ar chor ar bith neamhghnách, téann thar an gcreat traidisiúnta agus caighdeáin.

dán paiseanta agus tairisceana "Night" - fianaise de seo, chomh maith le scríobh i bhfad níos déanaí ná an cáiliúil "Ar bhruach na Homeland bhfad i gcéin," a bhí ar cheann de na hamhráin is mó tóir Rúisis. A cinniúint brónach Amalia - tinneas tromchúiseach agus bás go luath - i bhfeidhm ar a chuid cuimhní cinn a brón agus compassion.

Pushkin grá dul sa seans, agus an courtship na Elizabeth Vorontsova, bean chéile, de facto Rialóir an imeall ar fad theas de Count Vorontsov, a chur lena eilimint mothú grá, misneach, sensations amhairc agus taithí. Measadh go raibh Vorontsov ar cheann de na mná is mó atá déanta a cuid ama, agus nach bhfuil solas aiseolas den sórt sin scaipthe. Bhí sé ina grá mór agus paisean mór ar an dá thaobh. Litreacha ón bhfile Elizabeth Ksaverevna atá leagtha suas go dtí gur laethanta seo caite. Agus bhí sé an-bhródúil as a fáinne daor tugadh mar bhronntanas, a tháinig chun bheith ina talisman dó. Seo fáinne, faoina gcuid mothúchán - ar cheann de na hoibreacha is cáiliúla an fhile - "talisman".

Faighteoirí filíochta grá Pushkin, ansin is cuma conas a bhí an caidreamh an fhile leo, bhí buíoch Aleksandru Sergeevichu don fhilíocht ard, ennobled agus glorified i bhfilíocht a bpaisean. Daonnachta a chothaíonn an anam, tá sé ina sainmharc chuid oibre. Agus tá sé le feiceáil sna línte lyrical.

I dtaca leis seo, tá sé dodhéanta gan a rá faoi Anna Olenina - mar gheall ar iompaigh sé shrill "Bhí dúil mhór agam duit ...", a tháinig chun bheith ina eiseamláir filíochta spioradálta, go hiomlán devoid aon leas féin-, críonnacht, léirigh tréigean iomlán an fhile.

A dán, dírithe chuig an Natalia Goncharova ... ar éigean i saol na filíochta clóscríofa céanna roinnt cosúil leis an gcéanna "Madonna" ... an thrill ar an anam, an íonacht sublime agus reverence, buíochas ar son cad iontráil an bhean ar a shaol - is anseo an chéad gur féidir linn a thuiscint, a bhraitheann nuair a bualadh le dán. Agus ansin, a léamh agus a ath-léamh, fhionnadh go léir an doimhneacht morálta agus aeistéitiúla nua. Agus toisc go bhfuil sé dodhéanta gan a thabhairt chun cuimhne an ráiteas ar Belinsky gur féidir le filíocht Pushkin ardú ar dhuine.

Arís agus arís eile, a thabhairt isteach chun beo go deo línte Pushkin, wondering cé chomh difriúil a bhí na faighteoirí na filíochta grá Pushkin agus a aimsiú iontu, agus ag an am céanna, na cosúlachtaí - an tallann, áilleacht, spioradálta agus fisiciúil - linn a Beidh mé choíche buíoch díobh as an fhilíocht iontach an chroí - lyrics A. S. Pushkina.