Conas a rá hello i dtíortha éagsúla? Custaim agus traidisiúin

I saol chinn a fhágáil féin tuiscint mhaith ar dtús. An bealach surest chun é seo a - a mo meas don pháirtí eile ag baint úsáide as an Beannacht traidisiúnta a thír dhúchais a chur in iúl. Mar sin féin, na gothaí agus na focail uile na phobail an domhain ag an am céanna éagsúla, ag dul chomh áit éigin eile, tá sé tábhachtach go mbeadh a fhios conas a beannú do dhaoine i dtíortha éagsúla, ionas nach aghaidh a chailleadh agus do dhaoine eile a bhuachan.

Cad a dhéanann an Beannacht

Fiú nuair cine daonna chun cinn agus ag leathnú ar fud an domhain, nuair a osclaíodh na ilchríocha, agus daoine ó bhruacha éagsúla de na farraigí agus na haigéin eolach, bhí siad a chur in iúl ar bhealach a bhfuil le chéile dóibh an ceann is tábhachtaí. Cuimsíonn Beannacht an mentality, dearcadh ar an saol, nuair a bhfuil daoine a bhuail a chéile aird na gothaí éagsúla agus gothaí gnúise, agus uaireanta a sheoladh focail brí níos doimhne ná mar a bhreathnaíonn sé ar an gcéad amharc.

Le himeacht ama, na háitritheoirí an domhain a bailíodh sa náisiúin, a cruthaíodh a dtír féin, agus na traidisiúin agus custaim á choimeád go dtí an lá. Is comhartha ar dea-bhéasa ar an eolas faoi conas a beannú do dhaoine i dtíortha éagsúla ann maidir le fáilte a chur roimh go bhfuil an eachtrannach ina nósanna rud eile, ach an meas is doimhne.

tíortha Coitianta agus fáilte

Níl Traidisiún chaomhnú i gcónaí. Sa lá atá inniu, ina bhfuil gach rud faoi réir caighdeáin áirithe, nach bhfuil sé riachtanach chun ceist "conas a beannú i dtíortha éagsúla" nó "ó aon custaim daoine." Mar shampla, i bhformhór na dtíortha Eorpacha, is é an handshake gnó go leor chun aontú leis an duine eile agus gan a reáchtáil i gcoimhlint. Gearmánaigh condescending, Fraincis, Italians, Spáinnigh, Gréagaigh agus Norwegians a bheith sásta, fiú amháin más rud é nach mbeadh an strainséir ann a squeeze amach beannacht ina dteanga féin agus rud éigin ar a chuid féin a rá. Mar sin féin, más rud é go mbeidh sé faoi áitritheoirí níos i bhfad i gcéin ar an phláinéid, an t-eolas ar conas a beannú glacadh leo i dtíortha éagsúla, níos mó ná úsáideach.

Focail a labhairt ag cruinniú

Cultúr agus loighic dhaoine eile uaireanta chomh suimiúil agus suimiúil a resist a thosú gan chuimhneamh a shake, cosúil leis na daoine eile, tá sé deacair. Cén fáth go bhfuil ach roinnt focail an fáilte a rá le daoine lena chéile nuair a bhuail siad. Tá roinnt go heisiach chores leasmhara, sláinte eile, daoine eile a dhéanamh aon rud ach, conas atá peataí, ní ar chor ar bith suimiúil. Idir an dá linn tá freagra mícheart ar cheisteanna den sórt sin a mheas ar chineál an díspeagadh ollmhór, ar a laghad, tá sé tactless. Ní fiú an lucht siúil is avid wondering conas a beannú i dtíortha éagsúla ar fud an domhain. Focail leis seo, ar ndóigh, a imirt ról an-mhór. Anois linn a fháil amach. Cad é ba chóir iad a?

Cad a deir siad nuair a bhuail siad hEorpaigh

Má teagmhálacha fleeting le daoine de náisiúntachtaí eile agus is féidir leat a fháil haitheantas coibhneasta de handshake simplí, ansin, is cúis leis an chuairt, a rá Dia duit fós a rinneadh i dteanga na tíre, a tharla a bheith ina turasóireachta.

An Fraince rá nuair a bhuail siad an Bonjour cáiliúil, agus ansin seo a leanas: "Cén chaoi a bhfuil sé ag dul?" Chun nach gcuirfear san áireamh ina amadán a fhreagairt ar an riachtanas sin mar neodrach agus dea-bhéasach. Croch ar dhaoine eile nach bhfuil a gcuid fadhbanna a nglactar ar chor ar bith san Eoraip.

Gearmáinis, dála an scéil, tá an-suimiúil freisin fheiceáil conas a bhfuil gach rud ag gluaiseacht i do shaol, ionas go mbeidh sa bhreis ar an comhshó ina bhealach féin Hallo fós a fhreagairt go bhfuil gach rud breá.

Difriúil ó mhuintir na hEorpa Italians eile. Tá siad i bhfad níos suimiúla má tá go leor maith do phointe tacaíochta, mar sin d'iarr siad, "Cén chaoi a bhfuil costas," a bhfuil freisin ar an ngá atá le freagairt i ton dearfach. Tús agus deireadh an chruinnithe mhaith, mar gheall ar an go léir, tá aon fhocal amháin - "! Ciao"

I Sasana, ní raibh sé a chreidiúint, go bhfuil rudaí ag dul, beag beann ar idirghabháil an duine, ach toisc go bhfuil suim acu i, tá siad mar, go deimhin, a dhéanann tú iad: "? Conas a dhéanann tú a dhéanamh" Ach roimhe sin, an pert Sasanach aoibh gháire agus a shout: «! Dia duit» Nó «! Hey» Cad iad, i ndáiríre, is cosúil mhaith Dia duit i dtíortha éagsúla daoine. Beannacht "Hey" - an ceann is simplí, soiléir, cairdiúil agus versatile, chomh maith le Béarla.

Beannachtaí i dtíortha na hÁise

San Áise, gcónaíonn daoine is mó atá meas ar a traidisiúin agus, dá bhrí sin, fáilte a chur roimh dóibh - dóiteán tábhachtach nach mór a leanúint.

An tSeapáin - talamh ar an ghrian ag ardú. Mar a fheileann áit den sórt sin a ainm, na Seapáine lá nua go minic sona. "Konnichiva" - is cosúil go bhfuil an focal de Beannacht, ach i ndáiríre a aistriúchán litriúil - "Tá an lá a tháinig." Is iad na Seapáine an chuid is mó sásta go lá atá inniu d'ardaigh an ghrian, agus thar a gcuid talún. Sa chás seo, tá aon Beannacht in éineacht le bogha. bows an fear níos ísle agus níos moille - an níos urramaíonn sé a interlocutor.

Na Síne, chuala sé ina aitheasc beannachta gearr "Nihal", is é an freagra cairdiúil. Agus, dála an scéil, tá níos mó suim acu i an bhfuil nó nach ith tú inniu ná an méid atá tú a dhéanamh acu. Ní hé seo an cuireadh, ach bhéasaíocht simplí!

I Téalainn, an dóiteán de Beannacht le beagán níos casta, agus tá ionad na bhfocal gothaí a úsáidtear, rud a léiríonn an méid meas ar an duine eile. Fáilte seoladh "Wai", is féidir a tharraingt tréimhse an-fhada - chomh maith mar chuid den dóiteán, de nós ag na Thais.

I Rómáin agus an Spáinn fearr a mholadh am áirithe den lá:. "Dea-lá," "Dea Oíche", "Dea-maidin"

Mhéad na hAstráile, amanna na hAfraice, in ionad athrá don chuid eile den domhan agus croith é mar Dia duit i dtíortha éagsúla (i bhfocail), is fearr chun a gcuid damhsaí dóiteán, atá dócha a thuiscint go maith i bhfad i gcéin as a n-duine gcultúr.

Fíor a thabhairt turas pléisiúr go dtí an India - chomh maith i ndaoine ná mar a tá siad roinnte i gcónaí.

Beannachtaí i Rúisis

A tír ollmhór, a shíneann beagnach leath leathsféar fearr chun beannú éagsúil. Ní Sa Rúis is maith smiles bréagach nuair a chruinniú. Le cara gar, is féidir leat a thabhairt neamhfhoirmiúil "Dia duit", ach ar an eolas, aois níos sine, sláinte mian, "Dia duit!" Sa Rúis, cinneadh a bogha, ach leis an am, an saincheaptha imithe, mar sin de na daoine Rúise go simplí focail. Fir ar mian leo a bheith gallant, más rud é a bheidh, agus póg an peann bhean agus cailíní, ar a seal, prisyadut i curtsy measartha.

I stair go leor cásanna nuair a rinne rialóirí na Rúise a fhoghlaim chun beannú do dhaoine ar an modh na hEorpa, ach traidisiún amháin Rúisis dhúchais fós fhan: chun aíonna le arán agus salann ar an tairseach fáilte a chur roimh an leibhéal is airde de fáilteachais. Na daoine Rúise cuireann láithreach aíonna ag an mbord, beatha air go maith doirteadh bia agus dí.

gesture fáilteach

Go leor deasghnátha ag gabháil i roinnt tíortha ag gothaí speisialta. Eile nuair a bualadh agus tá gach adh, preferring a n-intinn ag gothaí nó teagmháil a chur in iúl.

Grámhara Fraincis póg héadrom dá chéile ar an leiceann, póga a sheoladh. barróg Mheiriceá worthless barely acquaintance agus pat dó ar chúl.

Tibetans eagla reincarnation an rí olc le teanga dubh, gan aithint Búdachas, sula fearr cumarsáide béil chun iad féin a chosaint ar dtús agus ... taispeáin teanga, a bhaint de na ceannbhearta. Ag déanamh nach bhfuil possessed cinnte ag an spiorad an rí olc, tá siad ag dul acquainted go pearsanta.

Sa tSeapáin, tá gach Beannacht in éineacht le bogha. Sa tSín agus sa Chóiré géilleadh don traidisiún fós beo, ach mar a bhfuil na tíortha is forbartha, ansin ní bheadh ar handshake simplí a bheith masla a thabhairt dóibh. I gcodarsnacht leis na daoine de Táidsíceastáin, atá ag clutching ag an gcruinniú ag an dá lámh. Tabhair le lámh amháin - a mheastar a bheith ina botún comhlán agus easpa measa.

I Téalainn, bosa fillte le chéile in aghaidh ionas gur i dteagmháil léi an thumbs na liopaí, agus ag cur in iúl - srón. Má tá duine meas - fiú lámh ardaithe os cionn a forehead.

Is iad Mongols ag an gcruinniú leasmhara an gcéad de gach do shláinte na beostoic. Cosúil, más rud é go bhfuil gach maith leis, na n-úinéirí ní dhéanann bás den ocras. Tá sé de chineál méid cúraim.

Ag teacht leis na hArabaigh, is féidir a fheiceáil ar na lámha clenched thrasnaigh ar a cófra. Ná ní bheidh eagla - tá sé seo freisin gesture chineál an Beannacht. Ach bhí na náisiúin is Ingenious Maorais, sin i Nua-Shéalainn, a rub i gcoinne a chéile noses eile. I gcás na daoine Rúise chomhartha an-pearsanta, ach a fhios agam, mar a deir siad hello i dtíortha éagsúla, is féidir é a chur in oiriúint do chách.

beannachtaí Lá Domhanda

Tá a fhios againn ó stair nach náisiúin a fháil i gcónaí chomh maith lena chéile, agus dá bhrí sin bheannaigh go minic, go hiomlán dearmad faoi na traidisiúin éagsúla. Anois an t-eolas ar conas beannú i dtíortha éagsúla ar fud an domhain - gá.

Mar sin féin, le linn an Chogaidh Fhuair, ní raibh sé chomh: cónaí ar an tír i tost splendid ina saol. Chun an fhadhb a distrust idir pobail a réiteach ar bhealach, bhí sé chum ag na beannachtaí Lá Domhanda.

ná déan dearmad a 21 Samhain beannachtaí a sheoladh chuig tailte i bhfad i gcéin. I gcás den sórt sin smaoineamh mór a ghabháil le beirt daoine a lorg ar feadh blianta fada dílseachta do gach pobail eile. deartháireacha Makkorman - Brian agus Michael - chinn i 1973 a chuid déanta ag an náisiúin trí litreacha simplí, agus leanann an traidisiún go dtí an lá.